Opis seminarium:
Wiemy, że wczesnodziecięce doświadczenia przywiązaniowe takie jak zaniedbanie, nadużycie seksualne czy przemoc, są jednymi z czynników korelujących z wystąpieniem zaburzeń osobowości w dorosłości.
Podstawowym problemem z jakim zmagają się pacjenci ze spektrum zaburzeń osobowości jest tworzenie i podtrzymywanie relacji interpersonalnych, które – siłą rzeczy – wymagają dobrej regulacji afektu. Dotyczy to zwłaszcza zdolności do regulacji (mentalizowania) tzw. negatywnych emocji, choć nie tylko.
Trudności w tym obszarze prowadzą do eskalacji zachowań agresywnych (w stronę innych lub/i samego siebie), co wtórnie wzmacnia odrzucającą reakcję otoczenia, izolację pacjenta i jego podatność na stany depresyjne, zachowania agresywne i autoagresywne, nadużywanie substancji i inne.
Dramatem do którego prowadzi taki błędny cykl jest sytuacja, w której pacjenci z zaburzeniami osobowości nie tylko mają tendencję do odsuwania od siebie osób potencjalnych pomocnych, ale robią to w sytuacjach, w których tej pomocy najbardziej potrzebują.
Seminarium szkoleniowe przeznaczone jest dla praktykujących klinicystów, którzy chcieliby poznać możliwości praktycznej aplikacji klinicznej takich konstruktów teoretycznych jak: wzorce przywiązania, zaburzenia osobowości, złożone PTSD czy typy regulacji afektu.
Podczas spotkania nie tylko opowiem o poszczególnych typach kłopotów z regulacją afektu czy mentalizacją, ale również pokażę w jaki sposób prawidłowe rozpoznanie specyfiki funkcjonowania danego pacjenta przełożyć można na konkretny, dostosowany do danej osoby typ pracy klinicznej.
